Veteraan Louk Bannink overleden
Het doet ons veel verdriet om te moeten melden dat Louk Bannink maandagochtend 21 maart, in de nabijheid van zijn familie, is overleden. Louk was als Birma Siam veteraan vaste bezoeker van de herdenking en is 100 jaar geworden. Hij laat zijn vrouw Els, familie en vrienden achter.
Louk werd op 29 december 1921 geboren in Malang. Op een koffie- en rubberonderneming ten zuidoosten van Malang groeide hij op met zijn twee jaar oudere broer Dick en zijn ouders. Bij de algehele mobilisatie van december 1941 werd hij als dienstplichtige ingezet als chauffeur bij de Wielrijders te Bandoeng. Ook Louk werd na de capitulatie krijgsgevangen gemaakt door de Japanners. Hij zat 6 maanden geïnterneerd op West Java en werd daarna al in oktober 1942, met een van de eerste krijgsgevangenentransporten, verscheept naar Birma. Louk lag daar tot twee maal toe op sterven, maar wist elke keer toch te overleven. Naar eigen zeggen door zich vast te houden aan de gedachten aan familie en een leven na de oorlog. Dat dromen hielp hem de oorlog door en bleef de rest van zijn leven een belangrijke rol spelen. Na de oorlog ontmoette hij op de boot terug naar Nederland zijn latere vrouw, Els Hartman, met wie hij meer dan 70 jaar getrouwd is geweest. Door zijn studie tropische landbouw in Wageningen bleef hij in zijn werkzame leven verbonden aan Azië, waar hij regelmatig landbouwprojecten uitvoerde.
Louk was voor ons een geliefde veteraan en vaste bezoeker van de herdenking. Altijd bereid om een actieve bijdrage te leveren en de herinnering aan de Birma Siam spoorlijn levend te houden. Zijn presentatie over zijn eigen belevenissen, in een afgeladen Sumatrazaal tijdens de herdenking van 2017, zullen velen zich nog goed kunnen herinneren.
Louk is ook de grootvader van onze voorzitter Lars. Tijdens de herdenking van afgelopen zomer hebben Louk en Lars samen een krans gelegd bij het Driepagodenmonument. De nieuwe voorzitter en de veteraan. We zijn dankbaar dat Louk dat afgelopen zomer nog heeft mogen meemaken en trots heeft kunnen zijn op zijn kleinzoon die de herinnering aan de spoorlijn voortzet. Wij wensen de hele familie en in het bijzonder ook onze Lars, veel sterkte toe in het verwerken van dit grote verlies.
Namens “de andere leden van het bestuur” , Erik, Ronald en Ida.
