Even voorstellen: Floor en Geertje – Communicatie commissie SHBSS

Hallo wij zijn Floor & Geertje!

Wij vormen sinds kort de communicatie commissie van de SHBSS. In samenspraak met het bestuur zorgen wij o.a. voor deze nieuwsbrief, artikelen op de website en posts op sociale media zoals LinkedIn en Facebook.

De komende periode willen we vooral kijken hoe we het beste vorm kunnen geven aan de communicatie uitingen van de SHBSS. In het bijzonder op sociale media willen we kijken of we meer relevante posts met u kunnen delen en meer interactie met u en andere geïnteresseerde aan kunnen gaan.

Heeft u een tip, suggestie of idee voor ons voor een leuk artikel of socialmedia post? Dan horen we graag van u! U kunt ons per mail bereiken op: communicatie@shbss.nl.

Maar we zullen ons hieronder eerst kort aan u voorstellen.

Floor

Mijn naam is Floor van den Berg.

Mijn opa Harry was spoorwegveteraan en heeft aan de Thaise kant van de Birma-Siam spoorweg gewerkt (ter hoogte van Kinsayok – Prangkasi). Na het voltooien van de lijn is hij overgebracht naar diverse kampen in Fukuoka (Japan) waar hij in 1945 in kamp Fukuoka 4B (Moji hospital) is bevrijd.

Opa heeft zelf nooit veel verteld over zijn tijd als krijgsgevangenen, maar wel kwam hij altijd naar de herdenkingen op Bronbeek. In 2010 ben ik voor het eerst met hem meegegaan naar deze herdenkingen waar hij zelf mondjesmaat iets meer vertelde over zijn tijd aan de spoorweg.

2015 was onze laatste herdenking samen, waarna opa op 99 jarige leeftijd is overleden. Het jaar na zijn dood had ik toevallig een reis gepland naar Thailand en toen het naïeve idee gekregen om misschien wel ‘het kamp’ waar opa had gezeten te bezoeken.

Dat is een beetje een uit de hand gelopen hobby geworden die heeft geleid tot een ‘privé pelgrimsreis’ met het TBRC en inmiddels een boekwerk aan informatie over mijn opa. Dus voor iedereen die nog opzoek is naar het verhaal van een overleden spoorwegveteraan, wat nooit verteld is en waar nooit over gesproken werd: er is vaak echt veel meer te vinden dan je denkt!

Op de volgende herdenking in 2016 hebben mijn zusje Maartje en ik ons aangemeld als vrijwilliger. Maartje bij de boekenstand en ik bij de infostand en nu dus ook in deze communicatie commissie.

Geertje

Mijn naam is Geertje Besselink-Boermann.

Mijn vader Johannes Boermann, geboren in 1916, vertrok in 1936 naar Nederlands Indië. Opgeleid op de Prins Hendrik kazerne te Nijmegen. Hij ging in dienst van het KNIL. Het was crises in Nederland in die tijd, geen droog brood te verdienen. De aanplakbiljetten beloofden veel, in ieder geval een goede toekomst met veel perspectief. Daarom waagde hij de stap.

De eerste jaren waren zeker goed te noemen in Nederlands Indië. Wat zal hij als boerenzoon uit het Oost Groningse Bourtange, zijn ogen uitgekeken hebben. Hij zat toen bij de Luchtdoelartillerie. Standplaats Tjilatjap als korporaal, en kwam vast met veel verhalen thuis als hij op verlof naar Nederland mocht.

Tijden veranderen en de WO brak ook voor Nederlands Indië uit. Maart 1942 werd hij krijgsgevangen gemaakt in Bandung op Java. Via Singapore is hij per hellschip overgebracht naar Rangoon/Moulmein en vervolgens per helle trein naar Thanbyuzayat  Burma. Hij heeft als krijgsgevange grotendeels aan de Birmakant van de spoorlijn moeten werken.

Uiteindelijk is hij bevrijd op 15 augustus 1945 in Saigon. Een heleboel is nog niet duidelijk. Moeten we nog eens laten uitzoeken door onze spoorzoekers.