Veelgestelde vragen
Het komt regelmatig voor dat we mensen treffen die op zoek zijn naar informatie over waar echtgenoot, vader of grootvader aan de spoorlijn heeft gewerkt. In veel gevallen is het onderwerp in gesprekken na de oorlog lang vermeden en zijn de vragen nu niet meer te stellen. Zelfs de aanleg van een spoorlijn diep in de jungle, ver verwijderd van de wereld, heeft in administratie zijn sporen achtergelaten en zijn een aantal vragen nog wel degelijk te beantwoorden. SHBSS houdt zelf geen oorspronkelijk archief materiaal, maar heeft van veel bronnen wel een kopie en twee vrijwilligers die als geen ander hun weg daarin weten te vinden. U kunt ons altijd inschakelen om uw zoektocht te starten. Kijkt u maar eens op onze Spoorzoeken pagina.
Een interessant boek over een persoonlijke zoektocht, waarin ook alle denkbare informatie aan de orde komt, is geschreven door Sander Broekroelofs en heet Spoorzoeken. U krijgt het bij een donatie van € 15 aan de SHBSS thuis gestuurd. Zie hiervoor de boekenlijst op de SHBSS internetsite.
Voor veel nabestaanden is het voor het verwerkingsproces belangrijk om de daadwerkelijke plek te bezoeken waar hun familielid of geliefde is overleden of de dingen heeft meegemaakt die de rest van hun leven hebben beheerst. Als het gaat om het bezoeken van kamplokaties aan de Thaise kant van de Birma Siam Spoorweg, dan is dat zeker nog mogelijk. Thailand is relatief makkelijk bereisbaar en in Kanchanaburi is het Thai Birma Railway Centre gevestigd dat kan helpen met het uitstippelen van individuele reizen. Rod Beattie heeft voor de Thaise kant zeer nauwkeurig bepaald waar de kampen waren gelegen en hoe de spoorlijn liep. Aan de Birmese kant is dat minder onderzocht vanwege de langdurige ontoegankelijkheid van het land. Van de Birma Siam Spoorweg en de ligging van de kampen is door Rod Beattie een kaart gemaakt die via de SHBSS te verkrijgen is (klik hier). Op Sumatra zijn de grootste delen van de Pakan Baroe nog in moeilijk toegankelijke jungle gelegen.
SHBSS organiseerde sinds 2013 vier keer een pelgrimsreis naar Thailand. Onder deskundige begeleiding van sir Rod Beattie reisde een gezelschap van 35 reizigers van Kanchanaburi naar de Birmese grens en werden onderweg diverse Nederlandse kamplokaties bezocht. Hier vindt u een reisverslag van een van deze pelgrimsreizen. En bekijk ook gerust onze Pelgrimsreispagina.
De slachtoffers die tijdens de aanleg van de spoorlijnen onder de krijgsgevangenen zijn gevallen, zijn aanvankelijk op de begraafplaatsen bij de kampen begraven. Incidenteel kwam het voor dat slachtoffers onderweg in de jungle werden begraven. Na de oorlog is besloten de graven te concentreren. Voor de Birma-Siam spoorweg is door Engeland, Nederland en Australië een “war graves party” ingesteld die getracht heeft alle graven langs de spoorlijn te vinden, te identificeren en te herbegraven. Voor de Birma-Siam spoorweg zijn slechts 25 Nederlandse slachtoffers daarbij niet teruggevonden. Luitenant Schöder, die namens Nederland deelnam aan de wargraves party heeft een verslag gemaakt van hun werk. Dit verslag is in een aantal delen in 1985 gepubliceerd in de periodiek “Stabelan”. SHBSS heeft dit in boekvorm weergegeven in 2021.
Voor het Thaise deel (alles ten zuiden van Nike) zijn de slachtoffers samengebracht op het Don Rak ereveld of ereveld Chunkai, beide in de stad Kanchanaburi. De slachtoffers aan de Birmese kant (alles ten noorden van Nike) zijn samengebracht op het ereveld in Thanbuzayat. Vrijwel alle van de 520 Nederlandse slachtoffers van de Pakan Baroe spoorweg rusten op ereveld Leuwih Gadjah op Java. Van de meer dan 100.000 slachtoffers onder de Aziatische dwangarbeiders is in de meeste gevallen geen spoor. Op onze website vindt u onder het hoofdmenu Namen de namen van de slachtoffers die op de verschillende erevelden zijn herbegraven.